ώρα επισκεπτηρίου

Ανέκαθεν ένοιωθα τους χώρους των νοσοκομείων παράλληλα σύμπαντα της “φυσιολογικής” καθημερινότητας, που τρέχουν με τους εντελώς διαφορετικούς τους νόμους.

Έχω παρατηρήσει την όξυνση των αισθήσεων μου κάθε φορά που -συνήθως ως επισκέπτης, προσφάτως και ως νοσηλευόμενος – αναγκάζομαι να βουτήξω μέσα τους. Τότε, τεντώνω τα αυτιά, γουρλώνω τα μάτια μου και νοιώθω τα ρουθούνια μου να τρεμοπαίζουν. Και τα απολύτως - κατά άλλους - φυσιολογικά περιστατικά σχηματίζουν μια βίαιη ροή δεδομένων που παραμορφωμένα καταγράφονται στις κενές κυψελίδες της μνήμης μου.

Ανατριχιάζω κάθε λίγο, ενίοτε βουρκώνω και πάντα νοιώθω ότι πρέπει να φανώ αντάξιος του ηρωισμού του όποιου ανθρώπινου σώματος παλεύει μέσα σ’ αυτά τα συνεργεία.

Οκτώβριος 2007, απογευματινές ώρες επισκεπτηρίου

Μέσω αυτού του μικρού μου βίντεο “ανακάλυψα” ετούτη τη σελίδα για την καθ’ ύψος αρχιτεκτονική των πόλεων με κάμποσες αναφορές στα της Αθήνας: skyscrapercity.

Η μουσική είναι του Kaptainmiki, το μοναχικό alter ego του φίλου Π των The Chap.