ένα διαφορετικό torrent

 

Ξέμπαρκο torrent, μακριά από το δικτυακό, φυσικό του περιβάλλον, ξεκουράζεται σε ένα από τα παρτέρια της πλατείας Μαβίλη, χωρίς να νοιάζεται κανείς για το τι έχει μέσα. 

Η “δημοσιότητα” δε που του προσδίδει η ανάρτηση της φωτογραφίας, του στερεί πιθανή μελλοντική χρήση ως κρυψώνα αντικειμένων στον αστικό χώρο (*).

(*) Κάποτε, επί δραχμών, και εν είδει πλάκας είχα κρύψει στο κέντρο της Αθήνας ένα μεταλλικό κατοστάρικο για περίπτωση ανάγκης. Ήταν σε μια πολυσύχναστη κάθετο της οδού Σόλωνος (δεν αποκαλύπτω που, καθώς το σημείο είναι ακόμα λειτουργικό). 

Πρέπει να ήταν κάνα-δυο χρόνια αργότερα, όταν τριγυρνώντας απένταρος στο κέντρο,  “εκταμίευσα” το κέρμα εκείνο, το μετέτρεψα σε τυρόπιτα, νερό και εισιτήριο λεωφορείου και το ανακήρυξα σε “σωτήριο”.

υγ. Ναι, κάποτε - πολύ παλιά - με 100 δραχμές (0,29 ευρώ) αγόραζες τυρόπιτα, νερό και εισιτήριο. 

υγ2. Θεέ μου! γερνάω...