ο δωδέκατος του οκτώ

Κι έτσι ο μήνας Δεκέμβριος, όχι όλοι οι Δεκέμβριοι, μόνο εκείνος του ‘08 ονομάστηκε Δεκέμβρης. Ένας μήνας δεν χρειάζεται μόνο να είναι  επαναστατικός (με ή χωρίς εισαγωγικά) αλλά πρέπει και να το δείχνει κιόλας. 

Καθ’ όλη τη διάρκεια του δωδέκατου του οκτώ, όπως και τους αμέσως επόμενους μήνες, τα γεγονότα που ακολούθησαν το δευτερόλεπτο ενός εύστοχου πυροβολισμού συζητήθηκαν ιδιαιτέρως, αναλύθηκαν βιαστικά από την παραμικρή χρονική απόσταση, έγιναν αφίσα, t-shirt και dvd με τίτλο «ο Δεκέμβρης της ζωής μας»(*), «η Εξέγερση»  ή κάπως έτσι.

Πέρασαν έτσι γρήγορα – όπως τόσα άλλα - στη χαβούζα των μη επισήμως καταγεγραμμένων ιστορικά, πρόσφατων γεγονότων. Και δυστυχώς ούτε που μας περνάει πλέον από το μυαλό ότι εκείνες οι σχεδόν προχθεσινές μέρες ήταν η ύστατη προσπάθεια ενός καλοφαγωμένου οργανισμού να ξυπνήσει πριν πέσει ξανά σε ύπνους μακάριους και φέροντες εφιάλτες.

(*) το dvd είχε κυκλοφορήσει προς πώληση με μπλε και πράσινους κόκκους ανέκδοτου οπτικού υλικού τρεις μόλις μήνες μετά τα …Δεκαμβριανά. (εδώ η παρουσίασή του στο Public και τα τηλέφωνα παραγγελιών).

 Ήταν τόση η φούρια της εταιρίας να το σπρώξει στην αγορά, που (αν και από κεκτημένη ταχύτητα το λάθος) φαίνεται να γίνεται η παρουσίασή του 9 ολόκληρους μήνες ΠΡΙΝ τα γεγονότα σε αυτή τη διαφημιστική καταχώρηση.

Δεν τα γράφω τώρα, είχα από τότε στείλει μια ελαχιστότατη διαμαρτυρία στην εταιρία που το κυκλοφόρησε. 

 Κυριακή πρωί 7 Δεκεμβρίου 2008