24 Νοεμβρίου 2015

ένα αλγόριθμος για αστικούς περιπατητές και το επιτοίχιο ποίημα


High on formaldehyde
Endless columns of flesh
Electronic apparition
Draped in womb of Ananke
Shivering whore of light
Dirty infamous pagan fog
Supernatural addiction
Vomited broth of abigor
Alcoholic goatdefilement
Exhaling putrid angeldust
Funeral constellation
Abduction of sacred winds
Degrade the shapeless
As semen blend with rot

Όταν περπατώ στην πόλη είναι σχεδόν μάταιη η προσπάθεια που καταβάλλω να ακολουθώ διαδρομές πέρα της προσωπικής συνήθειας και του πεπατημένου. 

Κάθε φορά – και είναι προϊόν σκέψης αυτό - μπορεί να ακολουθώ αρχικά δυο και τρεις απάτητους από εμένα δρόμους αλλά στη συνέχεια, την ώρα που το μυαλό κλειδώνει στους μονολόγους του, τα πόδια αναλαμβάνουν τη χάραξη της πορείας και μηχανικά με οδηγούν στον προορισμό διαμέσου των ίδιων και των ίδιων εικόνων. 

Πειραματίστηκα λοιπόν με έναν αλγόριθμο που μου επιτρέπει να ξεφεύγω από την πεπατημένη και να φτάνω στον προορισμό μου περπατώντας στην πόλη κάθε φορά από οδούς που δεν συνηθίζω. 

[O "αλγόριθμος": Ένα από τα ψηλότερα σημεία του ανάγλυφου της περιοχής που βρίσκεσαι επιλέγεται σαν αφετηρία και σημείο αναφοράς (σημείο Α) όπως και ένα ακόμα (σημείο Β) που θα σημαίνει τον τελικό σου προορισμό. Η διαδρομή τώρα που πρόκειται να ακολουθήσεις (και που ενώνει τα δύο σημεία) είναι εκείνη που θα έκανε μια μεγάλη υδάτινη μάζα αν αφηνόταν στο Α και έπρεπε να φτάσει στο Β. 

Το μέγεθος της υδάτινης μάζας (την οποία μπορείς να αντικαταστήσεις με έναν κυλιόμενο βράχο αν δεν έχεις χρονικούς περιορισμούς), τα εμπόδια - τεχνητά ή φυσικά - που θα συναντήσει, η γεωγραφία και το ανάγλυφο της περιοχής, και φυσικά η επιλογή του σημείου Α εγγυώνται το απρόβλεπτο της διαδρομής. Ελάχιστες γνώσεις κλασσικής Φυσικής (αδράνεια, ροή ρευστών, ροπή αδράνειας, κρούσεις) θα βοηθούσαν αλλά δεν είναι απαραίτητες.

Την πρώτη κόλας φορά που προγραμματίστηκα κατ’ αυτόν τον τρόπο, έπεσα εντελώς αναπάντεχα πάνω σε ένα δίσκο της Nina Simone, αυθεντική κι Αμερικάνικη κόπια του 1964 τον οποίο και απέκτησα με σχετικά λίγα ευρώ. 

Μια από τις επόμενες συνάντησα κάτι σαν ποίημα σε μια τοιχογραφία. Το φωτογράφησα εντυπωσιασμένος με την τρανταχτή του ύπαρξη, την απαρατήρητη μέσα στον αστικό ιστό και λίγες μέρες αργότερα προσπάθησα να αποκρυπτογραφήσω όσα ακατανόητά του σημεία άφηναν σκοτεινό το σύνολό του στο μυαλό μου. 

Φτιαγμένες με φορμαλδεΰδη
οι ατελείωτες σάρκινες στήλες 
Ηλεκτρονική οπτασία
Ντυμένη τα σπλάχνα της θεάς Ανάγκης,
τρεμάμενη πόρνη του φωτός
Βρώμικη, η περίφημη παγανιστική  ομίχλη,
Παραφυσικός εθισμός
στον ξερασμένο δαιμονικό ζωμό του Abigor
αλκοολικοί εξορκισμοί του λιθοβολημένου τράγου
εκπνέουν ανάσες σάπιας αγγελόσκονης
Η αστρική κηδεία.
Απαγωγή των ιερών ανέμων
αποσυνθέτει το άμορφο
όπως το σπέρμα που αναμειγνύεται με τη σήψη



2 σχόλια:

  1. Γεια χαρα..και εγω..γοητευτηκα και κολησα οταν το ανακαλυψα σε μια απο τις..φωτοβολτες μου στο κεντρο..μηπως ξερουμε ποιος τογραψε?και ευγε στην μεταφραση,καθολου ευκολη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με την παραμικρή μου δικτυακή έρευνα δεν έβγαλα ούτε ένα συμπέρασμα οπότε εικάζω (ή θα μου άρεσε να φαντάζομαι) πως το έγραψε ο ίδθιος που το δημοσίευσε γραπτώς στην τοιχογραφία.

      Την καθυστερημένη μου καλησπέρα annou!

      Διαγραφή

Related Posts with Thumbnails